این بخش آزمایشی می باشد و اطلاعاتی که در اینجا قرار می گیرند فعلا ناقص هستند.

لیست پویانمایی های استودیوهای بزرگ:

List of Pixar films:

Film Release date
Toy Story November 22, 1995
A Bug's Life November 25, 1998
Toy Story 2 November 24, 1999
Monsters, Inc. November 2, 2001
Finding Nemo May 30, 2003
The Incredibles November 5, 2004
Cars June 9, 2006
Ratatouille June 29, 2007
WALL-E June 27, 2008
Up May 29, 2009
Toy Story 3 June 18, 2010
Cars 2 June 24, 2011
Brave June 22, 2012
Monsters University June 21, 2013
Inside Out June 19, 2015
The Good Dinosaur November 25, 2015
Finding Dory June 17, 2016
Cars 3[1][2] June 16, 2017
Coco[3] November 22, 2017
The Incredibles 2[1][10] June 15, 2018
Toy Story 4[10][11] June 21, 2019

DreamWorks feature films:

# Title Release date Budget[82] Gross[82] RT
1 Antz October 2, 1998 $42-60 million $171 million 96%
2 The Prince of Egypt December 18, 1998 $70 million $218 million 79%
3 The Road to El Dorado March 31, 2000 $95 million $76 million 48%
4 Chicken Run June 23, 2000 $45 million $225 million 97%
5 Shrek May 18, 2001 $60 million $484 million 88%
6 Spirit: Stallion of the Cimarron May 24, 2002 $80 million $123 million 69%
7 Sinbad: Legend of the Seven Seas July 2, 2003 $60 million $81 million 46%
8 Shrek 2 May 19, 2004 $150 million $920 million 88%
9 Shark Tale October 1, 2004 $75 million $367 million 35%
10 Madagascar May 27, 2005 $75 million $533 million 55%
11 Wallace & Gromit: The Curse of the Were-Rabbit October 7, 2005 $30 million $193 million 95%
12 Over the Hedge May 19, 2006 $80 million $336 million 75%
13 Flushed Away November 3, 2006 $149 million $178 million 72%
14 Shrek the Third May 18, 2007 $160 million $799 million 41%
15 Bee Movie November 2, 2007 $150 million $287 million 51%
16 Kung Fu Panda June 6, 2008 $130 million $632 million 87%
17 Madagascar: Escape 2 Africa November 7, 2008 $150 million $604 million 64%
18 Monsters vs. Aliens March 27, 2009 $175 million $382 million 72%
19 How to Train Your Dragon March 26, 2010 $165 million $495 million 98%
20 Shrek Forever After May 21, 2010 $165 million $753 million 58%
21 Megamind November 5, 2010 $130 million $322 million 73%
22 Kung Fu Panda 2 May 26, 2011 $150 million $665 million 81%
23 Puss in Boots October 28, 2011 $130 million $555 million 84%
24 Madagascar 3: Europe's Most Wanted June 8, 2012 $145 million $747 million 79%
25 Rise of the Guardians November 21, 2012 $145 million $307 million 73%
26 The Croods March 22, 2013 $135 million $587 million 70%
27 Turbo July 17, 2013 $127 million $283 million 67%
28 Mr. Peabody & Sherman March 7, 2014 $145 million $275 million 80%
29 How to Train Your Dragon 2 June 13, 2014 $145 million $621 million 92%
30 Penguins of Madagascar November 26, 2014 $132 million $373 million 73%
31 Home March 27, 2015 $135 million $386 million 47%
32 Kung Fu Panda 3 January 29, 2016 $145 million $521 million 87%
33 Trolls November 4, 2016 $125 million $344 million 74%
34 The Boss Baby March 31, 2017 $125 million $483 million 52%
35 Captain Underpants: The First Epic Movie June 2, 2017 $38 million $33 million 85%
How to Train Your Dragon 3 March 1, 2019
Everest September 27, 2019
Trolls 2 April 10, 2020
The Boss Baby 2 March 26, 2021

مقالات و نوشته های مفید:

در غرب فیلم خنثى وجود ندارد. الآن مهمترین کارى که غرب مى‏کند این است که مبانى نظرى خودش را که محصول ایده‏ها و اهدافش است به زبان تصویر ترجمه مى‏کند. من بزرگ‏ترین ویژگى غرب را ترجمه معنا به تصویر مى‏دانم؛ چون روان‏شناسى مدرن بیانگر این است که تأثیرى که تصویر دارد، هیچ کلامى ندارد و بحثى در روان‏شناسى داریم که هر تصویر معادل هزار کلمه است.
کار دیگر تصویر و سینما، درگیر کردن احساس و ادراک به صورت توأمان است. وانگهى، تصویر یک زبان بین‏المللى است که حتى بدون دانستن زبان و کلام دیگرى مى‏توان از طریق تصویر، پیام را به همه کس در هر شرایطى منتقل ساخت. یکى از اهداف اصلى غرب، جلب افکار عمومى است. در فضایى که دموکراسى اصل مى‏شود، رأى عمومى قدرت‏ساز است و به همین دلیل باید روى افکار عمومى تأثیرگذارى کنیم.
در دهه 90 دو نظریه جدى پیرامون «مدینه فاضله» یا آرمان‏شهر مطرح شد: یکى «نظم نوین جهانى» که از سوى جورج بوش مطرح شد و دیگرى «پایان تاریخ» فوکویاما. این دو مسأله به نحوى از نیت سیاسى غرب در جهانى شدن (globalization) و ایجاد یک فرهنگ جهانى و تحمیل آن بر جهان پرده برمى‏دارد. مجموعه فیلم‏هایى که در این دو دهه، به‏ویژه پس از طرح نظم نوین ساخته شده، اهداف غرب را به‏خوبى نشان مى‏دهد. براى مثال، آمریکایى‏ها فیلمى به نام «روز استقلال» ساخته‏اند که جلوه‏هاى ویژه بسیارى دارد و به‏شدت بر روى آن تبلیغ شد. در این فیلم، یک گروه فضایى به کره زمین حمله مى‏کنند و آمریکایى‏ها دفاع مى‏کنند و در نهایت، در روز استقلال آمریکا اینها دشمنان را دفع مى‏کنند. پیام این گونه فیلم‏ها این است که آمریکا و نظام حاکم بر غرب تنها سیستمى است که جهان را از خطراتى که در آینده رخ مى‏دهد، حفظ مى‏کند. در فیلم پیشگویى‏هاى نوستر آداموس نیز آمریکاست که در مقابل مسلمانان مى‏ایستد؛ یا مثلاً بازى کامپیوترى خیلى مشهور «یا مهدى» که اسم اصلى‏اش «جهنم خلیج فارس» است، خلیج فارس را مرکز حرکت‏هاى تروریستى جهان جلوه مى‏دهد. از بُعد روان‏شناسى، این بازى، افراد را نسبت به امام زمان و لفظ «یا مهدى» شرطى مى‏کند؛ ولى وقتى باطن قضیه را نگاه مى‏کنید، مى‏بینید پیام دیگرى هم دارد که حضور نظامى آمریکا در خلیج فارس را توجیه مى‏کند. هالیوود در سال 2000 فیلم «ماتریکس» را ساخت که فروش و استقبال غیرمنتظره‏اى داشت. در این فیلم، هویت انسان آینده که به ماشین تبدیل شده است، زیر سؤال مى‏رود، امّا نجاتى که براى فرار از این بحران ذکر مى‏شود، شهرى است به نام صهیون (Zion). در دهه 50 نیز میلیون‏ها دلار براى ساختن فیلم‏هایى مثل «بن هور» و «ده فرمان» هزینه شد تا اسرائیل را که در آن دوره شدیداً دچار بحران مشروعیت بود، نجات دهد.
بحث‏هاى آخرالزمان (فیوچریسم) که توسط کسانى چون تافلر، فوکویاما، هانتینگتون، برژینسگى و... مطرح مى‏شود، در سینماى غرب نیز بازتاب دارد. واقعیت این است که بحث آینده‏نگرى در غرب خیلى جدى‏تر از فضاى ماست. هرچند این موضوع در فرهنگ تشیع ناب در همه ابعاد سیاسى و اجتماعى و فرهنگى مطرح است، ولى در ذهن عامه تنها در بعد مذهبى مطرح است. در غرب این موضوع در تمام ابعاد فوق‏العاده جدى است. آینده‏نگرى در غرب، ریشه در روش تجربى علم دارد که به پیش‏بینى پدیده‏ها مى‏پردازد. در تمدن‏هاى علم‏گرا، روان‏شناسى و جامعه‏شناسى و سیاست نیز آینده‏نگر مى‏شوند و دنبال سیستم‏هایى مى‏گردند که به آینده نفوذ کند. فیلم آمریکایى «روح» یا «شبح» (Goast) که چند اسکار گرفت، به نوعى همین مضمون را دنبال مى‏کند و مى‏خواهد بگوید انسان معاصر، شیداى شکستن دیوار تاریخ است؛ مى‏خواهد به آینده نفوذ کند و چون قدرت علمى دارد، مى‏خواهد آینده را خودش بسازد. البته این آینده‏نگرى در غرب ریشه در مسائل سیاسى هم دارد. مثلاً در فیلم «نوستر آداموس» مى‏خواهد بگوید چنین حوادثى محقق خواهد شد؛ امّا ما مى‏توانیم تغییرش بدهیم.